نمونه لایحه اعتراض به تشخیص ملی شدن اراضی

۱. ملاک تشخیص ملی/مستثنیات بودن اراضی:

   – وضعیت زمین در تاریخ ۲۷/۱۰/۱۳۴۱ (تاریخ تصویب قانون ملی شدن جنگلها) ملاک اصلی است.

   – تصرفات تا ۱۶/۱۲/۱۳۶۵ صرفاً تحت شرایط خاص (ماده ۳۴ قانون حفاظت از جنگلها) قابل بررسی است و خودبه‌خود موجد مالکیت نیست.

۲. مستندات کلیدی:

   – قانون ملی شدن جنگلها (۱۳۴۱): مستثنیات فقط شامل باغات و اراضی مزروعی موجود تا تاریخ تصویب قانون می‌شود.

   – تبصره ۴ ماده واحده قانون تعیین تکلیف اراضی اختلافی (۱۳۶۷): دولت مکلف به خلع ید از تصرفات بعد از ۱۶/۱۲/۱۳۶۵ است.

   – ماده ۳۴ قانون حفاظت از جنگلها (اصلاحی ۱۳۷۲): تصرفات تا پایان ۱۳۶۵ در اراضی خاص (جنگلی جلگه‌ای شمال و مراتع غیرمشجر) تنها حق خرید/اجاره ایجاد می‌کند، نه مالکیت.

۳. صلاحیت مراجع:

   – شعب ویژه دادگاه‌های عمومی (تبصره ۱ ماده ۹ قانون افزایش بهره‌وری) و هیأت‌های ماده ۵۶ باید وضعیت زمین را در تاریخ ۱۳۴۱ بررسی کنند.

   – عکس‌های هوایی ۱۳۴۶ به عنوان مستند معتبر پذیرفته شده است.

نتیجه:

تصرفات پس از ۱۳۴۱ فاقد اثر حقوقی است، مگر در موارد خاص مندرج در ماده ۳۴ (تصرفات تا ۱۳۶۵ با شرایط مشخص). تشخیص ملی بودن صرفاً مبتنی بر وضعیت زمین در سال ۱۳۴۱ است.